Haagse Zaken
Het ekv-beleid voor fossiele transacties
Op 3 november is het nieuwe ekv-beleid voor fossiele transacties gepubliceerd. Dit beleid gaat in vanaf het nieuwe jaar en is er gekomen naar aanleiding van de ondertekening van de COP26 een jaar eerder in Glasgow. Waarom heeft het een jaar geduurd om dit beleid vorm te geven? Waar zijn we al die tijd mee bezig geweest? Ik kan me goed voorstellen dat mensen zich dit afvragen en ik wil je in deze column daarom meenemen in het traject van afgelopen jaar.
Het ondertekenen van de COP26-verklaring was een vrij plotseling besluit, omdat we als Nederland niet achter wilden blijven bij andere landen. We waren al langer bezig met het proces om steun voor fossiele exporttransacties af te bouwen, maar door de COP26-verklaring kwam het in een stroomversnelling met een duidelijke deadline. Voor veel exporterende bedrijven was dit een onaangename verrassing, voor NGO’s betekende dit een belangrijke overwinning.
Na de ondertekening begon het werk pas. De COP26-verklaring laat ruimte open voor interpretatie. Wat betekent de verklaring bijvoorbeeld voor schepen die personeel op een veilige manier vervoeren naar boorplatforms? En wat betekent het voor havens die zowel voor fossiele als niet-fossiele doeleinden worden gebruikt? Op deze vragen moesten we antwoord geven. Daar kwam vervolgens ook nog eens de energieleveringszekerheidsdiscussie bij door de inval van Rusland in Oekraïne.
We hebben een traject opgezet met de relevante ministeries en uitvoerder Atradius DSB, en daarnaast ook het bedrijfsleven en NGO’s, om zo alle invalshoeken en belangen in kaart te brengen en te wegen. De belangen lopen hierin nogal uiteen. De NGO’s pleitten voor een zo streng mogelijke interpretatie, terwijl bedrijven zich juist zorgen maakten over hun concurrentiepositie. Dat betekent dus zoeken naar het compromis, iets waar wij als ambtenaren in ons Nederlands polderlandschap natuurlijk in uitblinken. Het compromis moest rechtdoen aan de COP26-verklaring en de Nederlandse verduurzamingsambitie, en tegelijkertijd rekening houden met de belangen van Nederlandse bedrijven en hun concurrentiepositie in het buitenland. Maar een compromis betekent vaak wel dat partijen aan beide kanten kritiek hebben op het eindresultaat. Iets wat ook bleek uit de reacties op het gepresenteerde beleid.
Tot het einde van het jaar kunnen er nog aanvragen gedaan worden voor fossiele projecten, mits van voldoende niveau, die dan vervolgens voor het einde van 2023 tot een polis moeten leiden. Het betekent dat de komende tijd nog best intensief gaat worden, omdat al deze aanvragen beoordeeld moeten worden. Ook komt er in februari nog een debat in de Tweede Kamer over het nieuwe beleid. Maar ik ben blij met de stap die we gezet hebben voor de vergroening van de ekv. Een fijn gevoel om de feestdagen mee in te gaan.
Nikki Kersten – Ministerie van Financiën
