Kennismaken met ... Floor Zwartbol
In dit interview stellen onze collega's zich kort voor, lichten ze hun professionele achtergrond toe, delen ze hun ervaringen bij Atradius DSB en spreken ze over de dynamiek van de exportwereld. Bovendien delen ze ook persoonlijke informatie, zoals hun hobby's. In deze editie hebben we Floor Zwartbol geïnterviewd.
Kun je iets over jezelf vertellen?
Ik ben opgegroeid in Zwijndrecht, onder de rook van Rotterdam. Mijn vader werkte in een kunststoffabriek in Sliedrecht en mijn moeder voor een groot deel van haar leven bij een makelaarskantoor in Dordrecht. Toen ik 19 was verhuisde mijn broer, vier jaar ouder dan ik, voor de liefde naar Denemarken. Hij heeft inmiddels vier kinderen, ik verwacht hem voorlopig nog niet terug.
Ik zat vroeger op judo maar voetballen is toch wat ik liefst doe. De uitwedstrijden waren bijvoorbeeld Nieuw-Lekkerland (dan rij je via de Kinderdijk), Groot Ammers en Hardinxveld-Giessendam. In 2008 ben ik naar Amsterdam verhuisd waar ik heb gestudeerd. Hier ben ik via gezamenlijke vrienden mijn vriendin tegengekomen. Over een paar weken stappen wij in de Peugeot en rijden we richting Beuningen (festival) en vervolgens naar het Zwarte Woud. Het contrast tussen 10 minuten in de rij staan voor de bar en wakker worden in het bos klinkt groot, maar in beide heb ik erg veel zin.
Hoe lang werk je al bij Atradius en wat heb je daarvoor gedaan??
Ik werk ongeveer anderhalf jaar bij ADSB en behandel voornamelijk aanvragen in de agri-foodsector. Daarmee is in zekere zin de cirkel rond aangezien ik op het Wellant college in Dordrecht de opleiding dierverzorging heb gedaan. Daarvoor heb ik stage gelopen bij het Erasmus dierexperimenteel centrum. Naast de gebruikelijke handwerkzaamheden mocht ik interviews afnemen met beleidsmakers en het afdelingshoofd. Zij vertelde over de soms ingewikkelde ethische kwesties die verbonden zijn aan dierproeven. Met de ethische kant heb ik voor sommige transacties die wij verzekeren nu ook weer te maken, een interessant gebied en geen discussie die wij moeten vermijden.
Wat doe je precies als export credit specialist en wat is er zo leuk aan jouw functie??
Om een voorbeeld te geven: voor één transactie krijg ik soms informatie van zes verschillende partijen. De stukjes informatie moeten uiteindelijk op een logische manier in een voorstel worden verwerkt dat ik kan verdedigen tegenover een collega of comité. Zij zien mij uiteindelijk als specialist terwijl ik voor de transactie niet eens wist dat een bepaalde machine überhaupt bestond. Aangezien ik werk op een afdeling vol vakidioten is er gelukkig altijd iemand om mee te sparren, wat een activerende werking heeft.
Je bent ook de Atradius specialist als het gaat om de agri-foodsector. Kun je vertellen wat voor ontwikkelingen je hier in ziet?
Een ontwikkeling ontdekken in anderhalf jaar underwriting is niet gemakkelijk. Misschien is het wel bijzonder dat ik nog niet veel aanvragen heb behandeld van exporteurs in de tuinbouwsector, terwijl zij ons goed kennen van transacties uit het verleden. Met een goed gevuld ordeboek kan je de wat ‘lastigere’ klant links laten liggen, wat natuurlijk een luxepositie is. Tegelijkertijd is het schrijven van een kredietvoorstel niet minder werk geworden ten opzichte van een jaar eerder, wat zeker ook met het reputatierisico te maken heeft. Dit kan een barrière zijn om een aanvraag in te dienen, iets waar wij als ADSB goed naar moeten blijven kijken.
Verder behandel ik veel aanvragen in de pluimveesector zoals eierbroedmachines en stalinrichtingen. Nederlandse exporteurs werken samen om een project succesvol af te kunnen ronden. In deze sector zie ik een toename van de aanvragen. In februari is er een motie van Christine Theunissen aangenomen die de kwaliteitseisen op het gebied van dierenwelzijn aankaart. Wat ik merk is dat Nederlandse exporteurs met veel kennis en ervaring de buitenlandse afnemers goed kennen en tot nog lang na oplevering intensief contact onderhouden. Dit is niet alleen bevorderlijk voor het welzijn van de dieren, maar ook voor de kwaliteit van de eieren, het vlees en op den duur ook voor de handel.
Waar liggen volgens jou de grootste uitdagingen voor Atradius DSB en de ekv voor de toekomst??
Er zijn de laatste tijd best veel jongere ADSB’ers bijgekomen en het is onwaarschijnlijk dat zij zich straks ook allemaal gaan melden bij de olifantenclub, iets wat vroeger vaker voorkwam. Hoe blijft ADSB een leuk bedrijf voor jong en oud en hoe zorgt de organisatie ervoor dat de uitstroom van mensen niet leidt tot een afname van kennis? Ook ben ik benieuwd hoe lang kredietvoorstellen en beleidsdocumenten nog in het Nederlands geschreven worden. De internationalisering van de arbeidsmarkt is een feit en onomkeerbaar.
In het verlengde hiervan vraag ik mij af of er op termijn een Europese EKV zal worden opgericht en hoe deze eruit gaat zien. In mijn sector ligt er een uitdaging in de politisering van de EKV. Nederlandse exporteurs willen graag zakendoen met het buitenland, waar veel behoefte is aan dierlijke eiwitten die nu nog voor veel geld worden geïmporteerd. Met hulp van Nederlandse apparatuur kunnen die landen op dat vlak zelfvoorzienend worden. Tegelijkertijd zijn wij gemandateerd door de Nederlandse staat en dus afhankelijk van het beleid dat zij bepalen. Ik denk dat hier een verstandige afweging in moet worden gemaakt.
Wat is het leukste aan je werk bij Atradius DSB?
De EKV is een krachtig instrument en degene die weten hoe het werkt kunnen er veel mee bereiken. De werking ervan is alleen niet altijd gemakkelijk en het is aan ons om dat zo goed mogelijk uit te leggen. Dit is één van de leuke aspecten van het werk, zeker ook omdat wij van de voorwaarden mogen afwijken – maar alleen onder bepaalde voorwaarden. Werken als underwriter heeft dus iets Kafkaësk, daar geniet ik wel van.
Floor Zwartbol - Export Credit Specialist / Underwriter